Op adem komen bij het Aandachtscentrum

Het is ontroerend om te zien. Een paar minuten voor hun pianospel laat Angelica weten dat ze borstkanker heeft. Ze heeft vijf chemo’s gehad en moet er nog twaalf zien te doorstaan. Het maakt haar moe. Maar als ze in het Aandachtscentrum komt, krijgt ze energie. En zéker als ze haar rolstoel uit kan om piano te spelen. Want het instrument is haar leven, zegt ze, terwijl de G-sleutel oorbellen in haar oren vrolijk blinken. ‘Ik kan alles kwijt in de muziek. Ik speel ook gitaar, maar sinds drie jaar ben ik verliefd op de piano’. Haar speelmaatje Erik, die ze in het Aandachtscentrum heeft ontmoet, komt zes keer per week naar het inloophuis. ‘Dit is mijn tweede thuis’.

Geborgenheid

Het klinkt als muziek in de oren van coördinator Esther Sijbranda en pastor Kitty Mul. Het is hun doel om mensen in het Haagse inloophuis te laten zijn wie ze zijn. En ze laten de mensen het liefst even in het Haagse centrum op adem komen. Of ze bieden hen, onder het genot van een kopje koffie, een luisterend oor. In 1983 werd het Aandachtscentrum opgericht door een aantal kerken in Den Haag. Doel was, en is nog steeds, dat mensen hier geborgenheid vinden. Bezoekers zitten vaak in sociaal kwetsbare situaties met meerdere problemen op het gebied van bijvoorbeeld gezondheid en financiën. Esther: ‘Ook komen er veel mensen die eenzaam zijn of dak- en thuisloos. Per jaar ontvangen we ongeveer 15.500 bezoekers. ’

Zoals Johan (48), die zojuist met een bolderkar vol spullen binnen komt lopen. Bovenop ligt een reismand waar twee pasgeboren poesjes inzitten. Ze turen nieuwsgierig door de zuurstofgaten. ‘Ik neem ze maar mee, anders worden ze weer van me afgepakt,’ legt hij het bezoek van de pasgeboren dieren uit. Dat ‘weer’ slaat op de vele malen dat de poezen die Johan in zijn leven heeft gehad – meer dan 30 totaal – door politie, marechaussee of boswachters werden meegenomen. ‘Mensen gaan ervanuit dat als je in een tent slaapt, je niet voor dieren kunt zorgen,’ zegt hij. ‘Dat is onzin. Van de 700 euro netto uitkering die ik ontvang, gaat 450 euro naar voeding voor de kittens. Ik zorg juist heel goed voor ze.’

Het is niet alleen om zijn telefoon en laptop op te laden dat Johan graag in het Aandachtscentrum komt. ‘Je kunt hier op een laagdrempelige manier je problemen bespreken. Het zijn hier gewone mensen die je normaal behandelen. Je bent niet direct ‘die dakloze’. Ik kan mijn gal spuwen, maar ook heel praktisch vragen of zij een nummer voor mij kunnen opzoeken. Van een dokter of de daklozentandarts.’ Ook het jaarlijkse kerstpakketje dat hij krijgt, vindt hij heel leuk. ‘Dat doet echt veel. Je voelt je gezien. Wanneer krijg je als thuisloze nou een kerstpakketje?’

Dubbelzijdig plakband

Circa 50 vrijwilligers staan zes dagen per week klaar om de bezoekers te ontvangen en activiteiten met ze te ondernemen. Denk daarbij aan een museumbezoek, vrij schilderen of een spelletjesmiddag. Die vrijwilligers verrichten samen tussen de 600 en 650 uren vrijwilligerswerk per maand. Coördinator Esther is daar erg blij mee. ‘We gaan voor de toekomst wat meer structuur geven aan al die activiteiten, zodat iedereen weet waar hij of zij aan toe is. Vrijwilligers, die ook ouder worden, kunnen zo kiezen waar ze mee kunnen helpen. Hopelijk trekt het ook jongeren aan.’ 

Op de achtergrond is de pianomuziek stilgevallen. Angelica wordt opgehaald om terug te gaan naar het revalidatiecentrum. Erik vertrekt ook, hij moet koken. Hij wil nog wel één ding kwijt. ‘Ik weet niet of het duidelijk was, maar ik heb het naar mijn zin hier. Weet je wat het is met mij en het Aandachtcentrum? Hij laat een stilte vallen. Er verschijnt een dikke glimlach op zijn gezicht en hij zegt: ‘We zijn net dubbelzijdig plakband. We komen niet van elkaar af.’

Over Aandachtscentrum Den Haag en Fonds Franciscus

Met het programma Fonds Franciscus werken we aan het verstevigen en toekomstbestendig maken van inloophuizen. Het Aandachtscentrum doet mee sinds 2023. Wat brengt het hen? Esther Sijbranda: ‘Met de ondersteuning van Fonds Franciscus zijn we in staat om een professionaliseringsslag te maken; denk hierbij aan de governance structuur en het opzetten van strategische partnerschappen. Sinds begin dit jaar krijgen we hierbij uitstekende ondersteuning van twee ervaren coaches van Katalys en de Sesam Academie. We zijn volop bezig met de verdere uitwerking in de vorm van een nieuwe begrotingsopzet, het inzetten van een Instagram-account en het vernieuwen van de website om onszelf te laten zien en te positioneren. Tot slot zijn we aan het verkennen hoe om te gaan met de veranderende behoefte van zowel onze bezoekersgroep als onze vrijwilligersgroep. Kortom: er is genoeg te doen en alles wat we leren krijgt zo een plek!’